"...Jestem piasku ziarenkiem w klepsydrze,
Zabłąkaną łódeczką wśród raf
Kroplą deszczu,
Trzciną myślącą wśród traw
...ale jestem!

"ALEKSANDRA -imię to pochodzi od jej męskiego odpowiednika jakim jest Aleksander, co oznacza obrońca mężów lub odpierający mężów.

Aleksandra to kobieta, której wdzięk powoduje, że trudno jest się jej oprzeć. Ma ona skłonność do wplątywania się w trudne sytuacje, z których potem ciężko jest jej wybrnąć. Aleksandra jest nadmiernie zaborcza i lubi robić z ludzi swoich niewolników. Pragnie być niezależna i lubi przygody. Może być niebezpieczna kiedy sprawy nie układają się po jej myśli a winny musi zostać ukarany. Towarzystwo, którym się otacza Aleksandra jest często przerażone jej oszałamiającą aktywnością choć ma pewność, że przy niej nie będzie nudno. Aleksandry to kobiety odpowiedzialne i mierzące w życiu wysoko, nie pozwalają, aby życie rozmieniło się na drobne. W razie potrzeby umieją zachować dyscyplinę, porządek i zimną krew. Może tylko nie są tak spontaniczne i tak skore do zabaw, jak przedstawicielki innych imion."

Hmm choć zazwyczaj nie identyfikuję się z takimi opisami to muszę przyznać, że trudno mi się nie zgodzić z tym opisem. Gadatliwa ze mnie babka co to często na tyłku usiedzieć nie umie:) Kocham przygody i niezależność, dlatego zawsze mam swoje zdanie, którego często i gęsto nie omieszkuję wyrażać (co nie zawsze wychodzi mi na dobre:)).

Co do skłonności do wplątywania się w trudne sytuacje to niestety tez muszę się zgodzić. Winą za to obarczam moją gadatliwość, bo to przez nią zazwyczaj w taki sytuacjach się znajduję.

Jestem wymagająca w stosunku do bliskich i oczekuję wsparcia i pełnego zaangażowania.

Nie mogę ukryć, że troszkę wredna ze mnie osoba choć nie jestem pamiętliwa. Lubię rozwiązywać sprzeczne sytuacje poprzez rozmowę i od razu. Po wyjaśnieniu sprawy nie rozpamiętuję tego (zazwyczaj:)).

Dlaczego dzisiaj o tym piszę?

Bo jak przystało na imienny, męski odpowiednik dziś obchodzę imieniny (tak, tak właśnie na Aleksandra - tego męskiego).