Oceania to daleka kraina w drugim końcu globu. Podróż nasza tam była długa i męcząca ale w towarzystwie mojej córci zniosę wszystko. Spakowałam wielką walizkę, motor Ali i atlas geograficzny. Udałyśmy się w podróż do Australii i Oceanii.



W ramach projektu W 7 bajek dookoła świata dziś opisujemy bajkę z Australii i Oceanii. Ja postanowiłam opowiedzieć Ali bajkę o niewiernym przyjacielu. Poznałyśmy również zwierzęta zamieszkujące Australii i Oceanie i po raz pierwszy pokazałam Ali atlas świata dla dzieci.

 Bajka ta pochodzi z Oceanii i opowiada o niewiernej przyjaźni. Świat okrutny jest zarówno w relacjach ludzkich jak i w zwierzęcym świecie. Życie w buszu rządzi się swoimi prawami. Jeśli chcecie dowiedzieć się dlaczego struś ma taką długą szyję, zapraszam Was na naszą bajkę.

    "Struś to bardzo duży ptak, który nie potrafi fruwać. Ma on wyjątkowo długą szyją. Sprawił to pewien wypadek...
Posłuchajcie, jak to się stało.
    Otóż od jakiegoś czasu struś czuł się osamotniony. Inne ptaki zajęte były swoimi sprawami i ciągle gdzieś fruwały. On zaś nie mógł im towarzyszyć, bo był za ciężki, żeby wzbić się w górę. Postanowił zatem znaleźć sobie przyjaciela, który też nie potrafi fruwać. Traf chciał, że pierwszym stworzeniem, które napotkał, był krokodyl.
– Krokodylu, szukam przyjaciela. Nie chciałbyś nim zostać? – zapytał.
– Ależ oczywiście! Ja też jestem samotny – odpowiedział krokodyl.
    W ten oto sposób zawiązała się nowa przyjaźń. Wieść o tym wydarzeniu rozeszła się po całym lesie.
– Postępujesz bardzo nieroztropnie. Nie możesz przyjaźnić się z krokodylem, bo to wyjątkowo groźne i żarłoczne stworzenie – ostrzegały strusia inne zwierzęta.
    Do niego jednak nie docierały żadne dobre rady. Wbrew wszelkim przestrogom struś zaprzyjaźnił się z krokodylem.
    Mijał czas... Nic nie zakłócało ich przyjaźni, ponieważ oboje byli zajęci swoimi sprawami, czyli poszukiwaniem pożywienia.
    Pewnego jednak dnia drogi przyjaciół się zeszły. Krokodyl od rana był bardzo zły, bo od kilku już dni nie mógł nic upolować. Właśnie zastanawiał się, czym mógłby zagłuszyć głód, kiedy niespodziewanie na jego drodze stanął struś. Natychmiast wpadł mu do głowy okrutny pomysł.
– Strusiu, przyjacielu, spadłeś mi z nieba! – zawołał. – Widzisz, kochany, mam wielki problem. Otóż bardzo boli mnie ząb, a ja nie wiem który, mam ich przecież tak dużo. Czy mógłbyś sprawdzić więc, który z nich sprawia mi takie cierpienie?
– Ależ oczywiście! – odpowiedział struś. – A od czegóż ma się przyjaciół!? Pokaż mi te swoje zęby.
    Krokodyl szeroko otworzył paszczę. Uczynny struś pochylił swoją małą główkę i rozglądał się w poszukiwaniu źródła bólu. Kiedy włożył ją głębiej, poczuł na swojej szyi zaciskające się zęby krokodyla. Ogarnął go strach. Przerażony próbował się wydostać. Na próżno jednak... Struś nie poddawał się. Za wszelką cenę próbował się uwolnić. W trakcie całej tej szarpaniny jego krótka szyja zaczęła się niebezpiecznie wydłużać.
    Nie wiadomo, jakby zakończyła się ta historia, gdyby krokodyl nie stracił cierpliwości. Tak bardzo chciał zaspokoić głód i połknąć całego ptaka, że otworzył szeroko paszczę. Chwilę tę wykorzystał struś i szybko wyciągnął głowę. Resztkami sił uciekł do lasu.
    Od tej pory trzymał się z dala od krokodyla. Niestety, na zawsze pozostała mu już długa szyja, dowód niewiernej przyjaźni"

Teraz pakujemy już walizki i nasz atlas i powoli zmierzamy do Azji. 

Do zobaczenia za tydzień!