Dziecko prosi - wysłuchaj je
19:53
Nigdy nie zauważałam tylu krzywd dzieci i ich wielkich dramatów jak od czasu kiedy jestem mamą. Pojawienie się Ali na świecie zmieniło moją perspektywę, to oczywiste. Nie jestem odpowiedzialna sama za siebie. Teraz odpowiadam za tego małego człowieka i moja w tym głowa, by Ala wyrosła na kobietę znającą wartość swoją ale również zauważającą uczucia innych ludzi.
Janusz Korczak pisał: Nie ma dzieci - są ludzie!
Najwyższa pora to zauważyć drodzy Rodzice.
2012 był Rokiem Janusza Korczaka, rokiem propagowania idei związanymi z prawami dziecka i wychowania bez przemocy. Dlaczego akurat 2012? Bo to 70 rocznica śmierci Korczaka i 100 rocznica objęcia przez niego stanowiska dyrektora Domu Sierot przy ulicy Krochmalnej 92 w Warszawie – placówki opiekuńczej dla dzieci żydowskich. To tam Janusz Korczak wprowadził swoje poglądy i idee, które zdecydowanie wyprzedzały w czasie istniejący system wychowawczy. Samorząd dziecięcy, sąd koleżeński, gazetka szkolna, specjalne dyżury - tego nigdzie wcześniej nie było. To właśnie w W Domu Sierot, a także później w innych placówkach, połączone zostały trzy korczakowskie elementy: opieka nad dzieckiem, wychowanie do samodzielności, prawa dziecka.
Piszę o tym dzisiaj bo w rękach trzymam przepiękną książkę: Jest taka historia. Opowieść o Januszu Korczaku, o której niebawem napiszę Wam więcej.
Dziś po ponad stu latach od rozpoczęcia przez Korczaka tej nierównej walki o prawa dziecka, jego godność, od rozpoczęcia głoszenia idei równości wśród dzieci, można spotkać się z oburzającym traktowaniem tych małych ludzi. To przerażające i smutne, że sto lat nie wystarczyło by wpoić nam to co dobre.
Dziś chciałabym byście przeczytali 20 przykazań Janusza Korczaka dla rodziców, czyli Prośby Dziecka:
- Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego, czego się domagam. To tylko próba sił z mojej strony.
- Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję – poczucia bezpieczeństwa.
- Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko ty możesz pomóc mi zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
- Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuje postawę głupio dorosłą.
- Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli rozmawiamy w cztery oczy.
- Nie chroń mnie przed konsekwencjami. Czasami dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
- Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża mojemu poczuciu wartości.
- Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że cię nienawidzę. To nie ty jesteś moim wrogiem, lecz twoja miażdżąca przewaga !
- Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami wykorzystuję je, by przyciągnąć twoją uwagę.
- Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed tobą bronić i robię się głuchy.
- Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony, kiedy nic z tego wszystkiego nie wychodzi.
- Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli. To dlatego nie zawsze się rozumiemy.
- Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach zmusza mnie do kłamstwa.
- Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją wiarę w ciebie.
- Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę cię pytaniami. Może się wkrótce okazać, że zamiast prosić cię o wyjaśnienia, poszukam ich gdzie indziej.
- Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
- Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na twój temat byłaby w przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o jakiej nawet ci się nie śniło.
- Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
- Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
- Nie bój się miłości. Nigdy.
Zapamiętaj, wprowadź w życie. Dla siebie i swojego dziecka.
Te informacje i wiele więcej na temat roku korczakowskiego i samego Janusza Korczaka przeczytacie na TEJ stronie.
12 komentarze
Najbardziej lubię punkt 16 choć czasem trudno to wcielić w życie. Fajnie, że o tym piszesz!
OdpowiedzUsuń12 jest u mnie bardzo na czasie, zważywszy że Ala uczy się mówić :D
UsuńJak to mówią punkt widzenia zależy od punktu siedzenia - ja też zmieniłam zupełnie światopogląd odkąd mamy Żuka. A co do Tych wypunktowań, na pedagogice Pani mówiła nam że to przykazania które każdy rodzic powinien znać jak pacierz :) coś w tym jest :) pozdrawiam
OdpowiedzUsuńBo to jest tak, że póki nie byłam w ciąży "nie widziałam" brzuszków - potem widziałam je wszędzie, póki nie miałam dziecka nie widziałam dzieci - potem - jaki niż demograficzny? przecież jest tyle dzieci... dziękuje, ze przypomniałaś mi fragmenty głównej lektury ze studiów :)) Pozdrawiam ciepło/ ba gorąco!
OdpowiedzUsuńTak to prawda, dzieci to ludzie w rozmiarze xxs i tak trzeba ich traktować a listę drukuję i wieszam na lodówce i będę czytać w ciężkich i trudnych chwilach kiedy brak porozumienia, czasu i wszystkiego innego :) Bardzo fajny post :)
OdpowiedzUsuńludzie w rozmiarze xxs, rozbawiło mnie to, ale trafne określenie :)
Usuńa co do przykazań, to rzeczywiście bardzo mądre słowa, ale niekiedy my dorośli zapominamy o tak prostych regułach.
I ja powieszę te listę na lodówce:)
UsuńAż chciałoby się dopisać pod przykazaniami Korczaka - AMEN!
OdpowiedzUsuńO taaaak! :D
UsuńMądre, prawdziwe słowa...
OdpowiedzUsuńJak zaczłam w ciążę, to wydrukowałam i oprawiłam w ramkę, czasem sobie lubię przypomnieć słowa Korczaka.
OdpowiedzUsuńŚwietny plan, też tak zrobię!
UsuńDziękuję za odwiedziny i zapraszam do komentowania. Jeśli podoba CI się ten tekst udostępnij go na swoich portalach społecznościowych.
Proszę o przemyślane dobieranie słownictwa i podpisywanie się pod komentarzem.