Niespełna dwu letnie dziecko to nie lada wyzwanie ale i ogromna radość. Ala dostarcza nam wszystkich uczuć po równo. Tych złych, gdy doprowadza mnie do szału i tych najpiękniejszych. Zbyt szybko się rozwija ta nasza córeczka.

Komunikacja z Tobą córeczko jest już coraz bardziej sensowna. Dogadać się można. Zadziwia mnie jednak bardziej to jaka Ty jesteś rozumna.

Dajemy Ci maksimum swobody, przy minimalnej pomocy. I wszyscy cieszymy się tą wolnością.
Dziś przy kąpieli spostrzegłam jak ładnie sama sobie myjesz brzuszek, nogi i nawet paluszki. Części ciała nie są już dla Ciebie kłopotem. Wiesz nawet gdzie masz łokieć. Później też nie było gorzej. Doskonale widziałaś, że żeby się ubrać to dwie rączki trzeba przełożyć przez 2 rękawki, a na pupę spodnie włożyć. Potem już tylko "papa" buziaki i spać.

W ogóle taka małą mądrala z Ciebie rośnie córeczko:)