Książki to mój konik. Kocham je miłością ogromną i cieszę się, że Ala również  je pokochała. Nic mnie tak nie cieszy jak książki dla dzieci. Mogłabym oglądać je godzinami, mogłabym wydać na nie całą wypłatę. Choć to mało rozsądne. Na ratunek mojemu portfelowi przychodzi okoliczna biblioteka, która jest całkiem nieźle wyposażona. Muszę przyznać, że mogłaby mieć większy kącik dla maluchów, ale pozycje książkowe w niej dostępne rekompensują mi jego brak.

Zapisałam Ale do biblioteki, gdy mała miała jakieś 7 miesięcy. Wielu znajomych pukało się wtedy w czoło i robiło ze mnie nadopiekuńczą matkę-wariatkę, która na siłę chce edukować swoje dziecko. Nikomu nie przyszło chyba do głowy, że to właśnie dzięki bibliotece, wiem jakie książki Ala uwielbia a jakie na razie mogę sobie darować.
Dzięki temu obyło się bez wpadek i zbędnych zakupów książek, których Ala zdecydowanie nie lubi.

Większości ludzi biblioteka mylnie kojarzy się z zapachem stęchlizny  i egzemplarzami książek starymi jak oni sami. Tak na prawdę mało ludzi zdaje sobie sprawę z tego w jaki sposób książki trafiają do biblioteki. Nie mają pojęcia, że każda wydana książka trafia do bibliotek. Dzieje się tak, gdyż wydawnictwa zobowiązane są do przekazania egzemplarzy obowiązkowych dla Biblioteki Narodowej oraz bibliotek uprawnionych. To wszystko oczywiście poza zakupami i darowiznami jakie otrzymują biblioteki.
Dzięki temu współczesne biblioteki publiczne są wyposażone w na prawdę świetne książeczki, nowości wydawnicze i całkiem przyzwoite kąciki przyjazne dzieciom.

Dzięki naszej okolicznej bibliotece poznałam na prawdę fajne książki, które znalazły się na naszej domowej liście "must have" książek dla Ali i przekonałam się, że nie każda książka, która podoba się mi może podobać się mojemu dziecku. Zaoszczędziło mi to zbędnego wydatku.

Plusem dodatnim, jak to się ostatnio mówi, jest również fakt, że młoda lubi przebywać w tej bibliotece. Zawsze z wielką radością zasiada do małego stolika i przegląda ułożone tam książeczki i drewniane układanki. Chodzi między półkami, zdejmuje książki, przekłada je. Podoba mi się, że nie stanowi to problemu dla Pań bibliotekarek.

Muszę przyznać, że w tej nasze okolicznej bibliotece spędziłyśmy nie jedną godzinę, zostawiłyśmy nie jedną książkę i nie jedną złotówkę.