To miał być wyjazd dla mnie, dla nas. Taki by na chwilę odciąć się od codzienności, smutku i tego co na nas spadło tak niespodziewanie. Miałam odpocząć, nie myśleć, zapomnieć. I choć nie miałam możliwości schowania się pod tym grubym lodem, to inni nie próżnowali.

Już tyle lat obracamy się z mężem wśród nurkowej braci, a mnie wciąż zadziwia energia tam panująca. Ciągle się łapie na tym, że nikt tam nie patrzy na mnie jak na młodą. Nie znajdziesz tam konwenansów, pańciowania i niepotrzebnego napięcia.

Mój mąż

I choć minęło już sporo czasu od naszego weekendowego wyjazdu na Kulkę to jakoś tak ciągle mam te obrazy w pamięci. Muszę po prostu przyznać, że było mi tam dobrze.

Chłopaki i dziewczyny ponurali podlodowo, czego sama osobiście im zazdroszczę. Nigdy nie miałam okazji zrobić podlodowego kursu i aż mnie korci by tej zimy go zrealizować. Kto wie... )


Oczywista była też wieczorna integracja, która tym razem nie odbywała się na cieplusiej kanapie, a w bani pod gołym niebem. Było ciepło, wesoło, mokro i śnieżnie :P

Ekipo, kiedy powtórka? :)