Uwielbiam morze. Nie robi mi różnicy czy jest to polskie i zimne Morze Bałtyckie, czy może ciepły Adriatyk. Choć osobiście wolę kamieniste plaże południa i zdecydowanie nie odpowiada mi moda na parawaning. Dlatego też nad morze udaliśmy się we wrześniu i mimo, że pogoda nas nie rozpieściła to weekend nad morzem był zdecydowanie udany. W końcu liczy się towarzystwo i piękne wspomnienia.

Jeśli myślicie, że był to wyjazd czysto rodzinny i turystyczny to jesteście w błędzie. Zaczynam powoli oswajać się z tym, że u nas takich wyjazdów jak na lekarstwo. Oczywiście mąż mój nie omieszkał skorzystać z okazji i ponurkować na wrakach zimnych wód Bałtyku.
Piszę o tym bo trochę mu zazdroszczę. Nie mówcie mu tego, ale tak właśnie jest. Nie pamiętam już kiedy ostatnio dałam nura i nie ukrywam, że brakuje mi tego. Z chęcią sama bym obejrzała te wraki ale co zrobić. Na powierzchni dzielnie czekałyśmy na tatę i szukałyśmy muszelek.

Grunt, że obie miałyśmy wyśmienite towarzystwo. Ala i Eryk znają się już wyprawy do Chorwacji, a konkretnie na Vis. Ala miała wtedy 1,5 roku a Eryk rok. Dziś to już para przedszkolaków, którzy mają nie lada pomysły :) A my z mamą Eryka miałyśmy czas na pogaduszki.






Największym hitem dla Ali okazała się przyczepa kempingowa w bazie nurkowej w Jastarni. Sprawiała wrażenie jakby stała tam ze 30 lat ale była czysta i było w niej ciepło. Nic więcej nie było nam potrzebne do szczęścia. Niech najlepszą rekomendacją dla niej będzie fakt, że Agnieszka przespała w niej, po raz pierwszy, całą noc.

Jak widzicie pierwszego dnia pogoda nas nie rozpieszczała. Drugiego dnia natomiast wyszło słonko i mogłyśmy do woli spacerować po uliczkach Jastarni i molo. Punktem obowiązkowym były lody i wizyta na plaży.

Cieszę się, że Agnieszka tak świetnie zniosła ten wyjazd. Dobrze spała, pięknie jadła. Po prostu poezja.